O Autorce.

   Wyobraź sobie, pierwszy dzień w nowej szkole. Same nowe twarze. Nie znasz nikogo - nikt nie zna ciebie. Wszyscy mijani na korytarzu ludzie świdrują Cie wzrokiem. Twoje oczy utkwiły w jednym miejscu - sali. Zaczynasz godziną wychowawczą. No tak, trzeba się przedstawić.
   Wchodzisz przez drewniane drzwi. Spóźniłaś się. Nie świadczy to najlepiej, prawda?
- Dzień dobry. Przepraszam za spóźnienie. - mówisz prawie niesłyszalnym szeptem i kierujesz swoje kroki w kierunku wolnej ławki. Słyszysz za sobą głos wychowawczyni.
- To ty jesteś nową uczennicą, prawda?  Może się przedstawisz, powiesz coś o sobie? Chodź na środek.
   Wykonałaś polecenie. Stoisz przed tablicą, wszystkie oczy wbite są w ciebie. Nie wiesz co powiedzieć, bo co w tobie ciekawego?
- Nazywam się Wiktoria, dla przyjaciół Nirvanafun. No...słucham rocka, metalu...najczęściej punka. Moie ulubione zespoły to Dezerter, Xenna, Sex Pistols, KSU i...Guns n' Roses. U-uwielbiam rysować i...czytać. Najbardziej książki Koontza. O-oglądam tylko horrory. - mało się nie poryczałaś mówiąc to wszystko. Boisz się.
- Coś nie tak? - miły głos chłopaka z ostatniej ławki. Masz ochotę powiedzieć "Oczywiście, proszę, zabierzcie mnie stąd", ale uświadamiasz sobie, że to Cie tylko pogrąży więc mówisz:
-N-nie...
- Jesteś pewna? - podchodzi i mimo protestów nauczycielki wyciąga Cię przed salę. Patrzy w twoje załzawione oczy.
- Z-znaczy tak...- pociągasz nosem. Szlochasz. Czujesz, że obejmuje Cie, w jego ramionach czujesz się bezpiecznie. Uspokajasz się.
- Dziękuję. - szepczesz.
- To powiesz mi co się stało?
- Bo...ja się boję ludzi...
- A czemu?
- Naprawdę chcesz tego słuchać?
- Tak. No mów...
- Bo...moja jedyna przyjaciółka...o-ona...mnie...wyśmiewała publicznie i...w internecie. Wiedziała o mnie wszystko. T-tylko jej ufałam...i...przez nią zamknęłam się w sobie. W...w podstawówce...chodziłam do klasy z jednym chłopakiem...on...bił mnie...poniżał...nawet mam przez niego jeszcze kilka blizn...k-kiedyś zepchnął mnie ze schodów...z drugiego piętra...zemdlałam...I...teraz nie ufam nikomu.
- Mnie się bać nie musisz. - uśmiechnął się serdecznie. Współczuł Ci.
- Wiem...- mocno się do niego przytuliłaś. Po chwili wróciliście do sali. Usiedliście razem. A teraz...jesteście najlepszymi przyjaciółmi. Oprócz niego masz tylko ludzi zapoznanych przez internet, ale kochasz ich tak samo.